Patron szkoły – Maksymilian Golisz
13 X 1906 r. -urodził się we wsi Wiele.
1914 r. -wraz z matką po śmierci ojca, przeniósł się do Sztumu, gdzie uczęszczał do szkoły, w której w 1919r. uczono również języka polskiego jako przedmiotu nadobowiązkowego.
1921 r. -przy wsparciu materialnym hrabiny Heleny Sierakowskiej uczęszczał do Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Lubawie, które kształciło nauczycieli z myślą o potrzebach polskiej oświaty w Niemczech.
1927 r. -po praktyce nauczycielskiej w Łaszewie i Dalkach k. Gniezna wraca na Powiśle i obejmuje kierownictwo Polsko -Katolickiego Towarzystwa Szkolnego oraz zostaje sekretarzem okręgu Związku Polaków w Niemczech na Ziemię Malborską.
1928-1932 r. -wspólnie z Janem Boenigkiem zakłada polskie szkoły w Starym Targu, Trzcianie, Waplewie, Postolinie, Dąbrówce Pruskiej, Mikołajkach Pomorskich i Nowym Targu.
1930 r. -z jego inicjatywy powstaje powiślański oddział Towarzystwa Nauczycieli Polskich, którego zostaje skarbnikiem.
1932 do 04.33 r. -pracuje w Berlinie w centrali Związku Polskich Towarzystw Szkolnych.
1932 do 04.33 r. -przybywa do Szczecina, gdzie prowadzi kursy nauczania języka polskiego i kieruje Towarzystwem Szkolnym. zostaje również dyrygentem i prezesem Towarzystwa Śpiewaczego Polskiego. Zostaje również dyrygentem i prezesem Towarzystwa Śpiewaczego im. F. Chopina oraz skarbnikiem Związku Polaków w Niemczech.
02.1934 r. -zakłada w Szczecinie pierwszą drużynę harcerską „Gryf”. 12.1934r -zostaje nauczycielem kursów języka polskiego w Berlinie i kieruje Towarzystwem „Oświata”.
11.09.1939 r. -zostaje aresztowany w Berlinie i osadzony w obozie koncentracyjnym w Sacksenhausen.
01.1940 r. -zostaje zwolniony z obozu i przymusowo wcielony do Wehrmachtu.
11.1941 r. –ponownie aresztowany i postawiony przed sądem pod zarzutem zdrady stanu za współpracę z wywiadem polskim.
11.07.1942 r. -wyrokiem sądu wojskowego zostaje skazany na karę śmierci.
1.04.1943 r. -wyrok wykonano w Erandenburgu.
23.09.1972 r. -prochy Maksymiliana Golisza zostają sprowadzone do Szczecina i złożone na miejscowym cmentarzu w Alei Zasłużonych.